Na een periode van zeven jaar was het weer tijd voor een buitenlands zaalvoetbaltoernooi. Ditmaal was het GSC Bern die het 75-jarig bestaan vierde. Op donderdag 18 mei vertrok een compagnie van twintig mensen bestaande uit twee teams en drie supporters. Zes van de 17 spelers zijn lid van drie verschillende clubs: DSV Catharijne ’83 uit Utrecht, FC Zaanstad uit Zaandam en ZBSD uit Bergen op Zoom, waarvoor nog bedankt voor het lenen!
De reis naar de Zwitserse stad verliep prima. Aangekomen bij Hostel 77 zat de sfeer er meteen goed in. Iedereen was enthousiast, leerde elkaar kennen en de spelers konden niet wachten om de volgende dag te gaan voetballen. Een kleine groep van zeven jongens had na de lange reis nog energie over en besloot meteen het uitgaansleven in Bern te proeven.
De mysterieuze tocht begon bij een goed uitziende club die helaas alleen open was voor mensen die voor een privéfeest waren uitgenodigd. Daarna mochten twee metalclubs van ons spontane bezoek genieten maar er was natuurlijk geen match… Onze gids Boaz leidde ons uiteindelijk naar Bierhübeli, een aparte maar gave uitgaansgelegenheid waar we ons meteen thuis voelden. De nacht duurde nog lang en uren later zou het toernooi eindelijk beginnen.
Het tweede team van GDVV Martinistad moest al om half 9 aan de bak. Het bestond uit jonge spelers uitkomend voor verschillende Nederlandse clubs. Bob en Jamey voor FC Zaanstad, Thomas voor DSV Catharijne ’83 en Sybren voor ZBSD. Samen met onze eigen talenten Abdulaziz, Maarten-Jan en Tom en bestuursleden Jayson en Wesley vormden ze een heel leuk team.
Er werd met 2-0 verloren van GSC Bern 1. Daarna wisten ze ook niet van het sterke Bayern Deaf te winnen: 0-4. De derde en laatste groepswedstrijd moest worden gewonnen om alsnog kans te maken op plaatsing voor de achtste finales. Onze jongste speler Tom van 16 jaar en Maarten-Jan zorgden voor de 2-1 winst op ASS Vaulx en Vélin uit Frankrijk, maar helaas was dat net niet genoeg.
Toen werd bekend dat de jongens zaterdagochtend om 8 uur tegen GSC Bern 2 moesten strijden om de 19e tot en met de 21e plaats.
Het speelschema was anders dan normaal: de eerste drie poules speelden ’s ochtends en de andere drie pas in de middag. Daar hoorde het prestatieteam van GDVV Martinistad bij, dat dit seizoen net geen kampioen was geworden van de eerste klasse maar wel de Pieter Schiltmans Cup won. Helaas kon niet iedereen mee naar Bern. Topduo Mazin en Perry namens ZBSD maakte het prestatieteam compleet, dat sterk genoeg zou moeten zijn om ver te komen in het toernooi.
In de eerste wedstrijd tegen Brutal Form uit Duitsland stonden wij Martinistadjers – onder leiding van oud-keeper en veteraan Ahmed – al met 1-0 achter. Gelukkig kwamen we op 1-1 door een goal van Martin, en daarna wist Dennis de winnende goal te maken. De Duitsers en de andere uitslagen in de eerste groepswedstrijden lieten zien dat het lastig ging worden.
GSC Aarau was onze tweede tegenstander. Ze versloegen ons nog tijdens de Deaf Champions League 2018 in Alcalá de Henares. Er heerste een sterk revanchegevoel maar het bleek dat het Zwitserse team geheel was gerenoveerd en uit alleen piepjonge spelers bestond. De wedstrijd was voor onze keeper en aanvoerder Joost doodsaai: 5-0. Mazin maakte twee van de vijf treffers. Boaz, Martin en Wietse completeerden de stand op het scorebord.
Om groepswinnaar te worden moest ons team minimaal gelijkspelen tegen ASS Nimes. Het was duidelijk dat de Fransen aardig goed konden voetballen gezien hun 2-2 gelijkspel tegen Brutal Form. Maar het lukte hen niet om een gaatje te vinden in onze hechte verdediging. Een goal van Martin en een eigen goal loodsten GDVV Martinistad naar groepswinst in groep D van het toernooi. Een paar geweldige reddingen van Joost mogen trouwens niet vergeten worden.
De achtste finale tegen Kölner GSV later in de avond liep niet helemaal lekker. We waren na een lange dag en weinig slaap aardig ingekakt. We misten de nodige kansen in de wedstrijd. Gelukkig redde Mazin ons van een zwaar onnodige strafschoppenserie. Hij wist een tienmetertje in de allerlaatste minuut om te zetten naar een zuiver ingeschoten pingel. GDVV Martinistad bleef in de race.
Toen kwam het besef terug dat er buiten het toernooi geen verplichtingen waren wat betekende dat Bierhübeli weer moest worden bezocht. Het was lang geleden maar het was duidelijk dat de Martinistadse vechtlust binnen én buiten het voetbal niet verloren gegaan was. Een aantal toppers beleefde opnieuw een geweldige nacht in het centrum van Bern. Dit hield overigens niemand tegen en iedereen stond zaterdagochtend vroeg weer op het slagveld.
Helaas begon de dag heel vervelend voor het tweede team van GDVV Martinistad. Er zou in de andere sporthal worden gespeeld tegen GSC Bern 2 maar zij kwamen niet opdagen. Heel bizar voor een jubileumclub. Gelukkig wilden de scheidsrechters wel een potje spelen wat in een makkelijke winst eindigde voor onze jongens.
Daarna was ons prestatieteam aan de beurt. Het winnende doelpunt van Mazin tegen Kölner GSV had een enorme boost veroorzaakt. De jongens waren klaar voor de kwartfinale tegen het tweede team van FC Zaanstad, de andere Nederlandse club die ook met twee teams deelnam aan het toernooi. Er werd met 4-0 gewonnen door de goals van Perry (2x), Dennis en Mazin.
De toernooicommissie van GSC Bern zorgde voor meer speelminuten voor GSC Aarau en GDVV Martinistad 2 door de teams tweemaal tegen elkaar te laten spelen. Onze jonge helden wonnen de beide wedstrijden met 3-0. Maarten-Jan (3x), Jayson (2x) en Tom maakten de goals. Zo zijn ze als 19e geëindigd in het toernooi.
Toen bekend werd dat Brutal Form en ASS Nimes ook in de top vier stonden, realiseerden we ons dat GDVV Martinistad 1 eigenlijk in de poule des doods had gezeten. Door de groepswinst zag het ernaar uit dat onze club echt kans maakte op het kampioenschap. De sfeer binnen het team was ontzettend goed. De steun van onze trouwe supporters Jelle en Jelle Jan was dik aanwezig. Het tweede team was inmiddels terug van de andere sporthal en betuigde gelijk ook zijn steun op de tribune.
In de halve finale tegen ASS Nimes maakte ons team opnieuw geen fouten. De Fransen probeerden het wel, maar onze ijzersterke verdediging gaf amper kansen weg. Door een geweldige assist van Boaz bracht Martin ons op voorsprong. Later maakte Dennis in samenwerking met opnieuw Boaz de 2-0.
Het prachtige aan deze goal was de vechtlust van Dennis, die eerst miste maar door bleef drammen voor een rebound. Hierdoor eindigde de bal alsnog in het vijandige doel en kon de wedstrijd met ons hoofd er nog bij uitgespeeld worden. Een buitenlandse finale was na Gent 2016 weer een feit. Er was wel één dieptepunt: Milos kreeg rood en was dus geschorst voor de finale.
De andere halve finale tussen Brutal Form en United FC uit Zwitserland werd door de Duitsers gewonnen: 1-0. Dat was flink balen voor ons Martinistadjers die immers graag tegen iedereen wilden spelen. Uiteraard zorgde het niet voor stemmingswisselingen binnen het team, want kampioen worden was inmiddels onbetwist voor alle twintig mensen die namens GDVV Martinistad naar Bern gingen. In de kleedkamer voor de finale bleven we heerlijk rustig door de gezellige gesprekken die we samen hadden, het heen en weer lopen van Ahmed en vooral het sterke teamvertrouwen dat er heerste.
Brutal Form verslaan in de groepsfase was al niet makkelijk. Hoe moet dat dan in een finale? Niemand anders dan Wietse had hier een geweldige oplossing voor. De tweebenige verdediger zag een opening en aarzelde niet: 1-0!
Heel even werd er gejuicht, maar al snel stonden de Martinistadse kanjers weer serieus terug in de gevechtslinie. De Duitsers wisten maar niet door onze verdedigingsmuur heen te breken. De geweldige goal van Wietse leidde uiteindelijk tot de onvergetelijke bekerwinst.
Ja, mensen! GDVV Martinistad is kampioen geworden!
Bij de prijsuitreiking direct na de finale werd Joost met maar één tegengoal terecht gehuldigd als beste keeper van het toernooi.
Als aanvoerder mocht hij daarna ook de grote beker plus het prijzengeld van liefst duizend Zwitserse franken ontvangen.
Sybren van het tweede team haalde het certificaat voor de 19e plaats op.
De laatste nacht in Bern werd ook een lange nacht. Het begon met het afsluitingsfeest van GSC Bern dat helaas geen succes was, maar dat deerde niemand. Iedereen had het ontzettend gezellig met elkaar. Bij het hostel was er nog een kleine afterparty. Uiteindelijk zochten we toch ons bed op, want een paar uur later moesten we natuurlijk terug naar huis…
Wat een fantastisch Hemelvaartsweekend!
Comments